Σύντομη, πολύ σύντομη, ἦταν ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀδελφοί χριστιανοί, ἀλλά μᾶς ἔδωσε ἕνα δυνατό μήνυμα καί μάθημα. Εντολή για τήν σωτηρία μας εἶναι το νά ἔχουμε ἀγάπη μεταξύ μας. Ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, γιατί μᾶς εἶπε: «Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» .
Αὐτή, ἀδελφοί μου, ἡ ἐντολή, ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης, για την ὁποία μᾶς μιλοῦσε το Εὐαγγέλιο σήμερα, εἶναι το πᾶν! Γιατί ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη. Και ἀπό ἀγάπη δημιούργησε τον ἄνθρωπο. Ἀλλά ὁ ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Και ἀφοῦ εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος, εἶναι και αὐτός ἀγάπη, ὅπως τό πρωτότυπο τῆς εἰκόνος του, ὁ Θεός, εἶναι ἀγάπη. Ἔτσι, λοιπόν, σαν ἀγάπη πού εἶναι πλασμένος ὁ ἄνθρωπος πρέπει να ἐκφράζεται με ἀγάπη προς τόν Θεό και με ἀγάπη προς τόν πλησίον του, τόν συνάνθρωπό του. Ὅταν λέγουμε ὅτι ἁμάρτησε ὁ ἄνθρωπος, σημαίνει ἁμάρτησε κατά την ἀγάπη. Ὅτι, δηλαδή, λιγόστεψε ἤ δεν ἐκφράστηκε καλά ἡ ἀγάπη του προς τόν Θεό και τόν συνάνθρωπό του. Και ὅταν πάλι λέγουμε για τον ἄνθρωπο ὅτι μετανόησε καί διορθώθηκε, αὐτό σημαίνει ὅτι ξαναπόκτησε τήν πρώτη του ἀγάπη προς τόν Θεό και πρός τούς ἄλλους ἀνθρώπους. Ἡ ἀγάπη, λοιπόν, ἄν εἶναι σωστή, αὐτή ἐκφράζει την ὅλη ἀρετή και τήν πνευματική ποιότητα τοῦ ἀνθρώπου.
Ἀλλά το Εὐαγγέλιο σήμερα, ἀδελφοί χριστιανοί, μᾶς μιλοῦσε γιά παραποιημένη ἀγάπη, για ἀγάπη, δηλαδή, ὄχι ὅπως τήν θέλει ὁ Θεός, ἀλλά ὅπως την ἔκανε ὁ ἄνθρωπος προς τό συμφέρον του και τις ἁμαρτωλές του ἐπιθυμίες. Πραγματικά! Ὑπάρχει ἀγάπη συμφεροντολογική, με το να ἀγαποῦμε τον ἄλλο για τό συμφέρον μας. Ὑπάρχει ἀγάπη ἐγωπαθής, με το νά δείχνουμε ὅτι ἀγαπᾶμε και εὐεργετοῦμε, για να ἀναδείξουμε τό «ἐγώ» μας και ὅτι εἴμαστε καλοί και εὐεργέτες. Ὑπάρχει ἀγάπη σαρκική, για την ὁποία μιλᾶνε τά μοντέρνα τραγούδια καί σιγοκουβεντιάζουν και τά νεαρούτσικα παιδιά μας ἀκόμη. Αὐτές οἱ ἀγάπες, χριστιανοί μου, οἱ ἐγωπαθεῖς, οἱ συμφεροντολογικές και οἱ σαρκικές εἶναι ἁμαρτωλές ἀγάπες. «Καί γάρ οἱ ἁμαρτωλοί το αὐτό ποιοῦσι», εἶπε ὁ Χριστός σήμερα στο Εὐαγγέλιο! Και πῶς πρέπει να ἀγαπᾶμε; Ποιά εἶναι ἡ ἀγάπη πού θέλει ὁ Χριστός, ἡ ἀγάπη πού μᾶς σώζει; Κατά πρῶτον ἡ ἀγάπη δέν πρέπει να εἶναι προσωποληπτική. Να μην ἀπευθύνεται, δηλαδή, σέ μερικά πρόσωπα μόνο, στά πρόσωπα μόνο ἐκεῖνα πού μᾶς ἀγαποῦν. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός μᾶς εἶπε σήμερα: «Και εἰ ἀγαπᾶτε τούς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί;». Ἡ ἀγάπη μας πρέπει να εἶναι σε ὅλους. Ἕνα ὡραῖο παλαιό ἆσμα, πού τραγουδάγαμε στά κατηχητικά Σχολεῖα, ἔλεγε: «Θἄ χουμε πάντα ὡς σύνθημά μας την ἀγάπη τήν χριστιανική, πού δέν κάνει ποτέ διακρίσεις, εἶναι ἡ ἴδια γιά κάθε ψυχή»! «Πού δέν κάνει ποτέ διακρίσεις»! Ἄν κάνει διακρίσεις, δεν εἶναι χριστιανική ἀγάπη, δεν εἶναι ἀγάπη αὐτή πού θέλει ὁ Χριστός, ἀγάπη πού μᾶς σώζει.
Δεύτερον, ἀδελφοί, ἡ ἀγάπη τοῦ χριστιανοῦ πρέπει να εἶναι θυσιαστική. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ καλή πράξη πού γίνεται σέ κάποιον δέν πρέπει να ἀποβλέπει σε ἀτομικό συμφέρον μας ἤ ὄφελός μας, ἀλλά νά γίνεται καθαρά ἀπό ἀγάπη γι᾽αὐτόν. Και νά γνωρίζουμε ἀκόμη ὅτι αὐτός, στον ὁποῖο ἐμεῖς προσφέρουμε ἀγάπη, θα φανεῖ ἀγνώμων ἀπέναντί μας και ἀκόμη ὅτι θα μᾶς πολεμήσει, ἐμεῖς δέν πρέπει να ἐλαττώσουμε την ἀγάπη μας και τήν προσφορά τῆς καλωσύνης μας σ᾽αὐτόν.
Καί φθάσαμε τώρα, ἀδελφοί χριστιανοί, στήν τέλεια ἀγάπη, πού μᾶς παρέδωσε ὁ Χριστός μας στό σημερινό ἅγιο Εὐαγγέλιο. Καί ἡ τέλεια ἀγάπη εἶναι ἀγάπη και στους ἐχθρούς μας ἀκόμη. «Ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν», μᾶς εἶπε ὁ Κύριος σήμερα. Δύσκολο μάθημα αὐτό, χριστιανοί μου, ἀλλά με τήν Χάρη τοῦ Χριστοῦ ὅλα γίνονται κατορθωτά. Πραγματικά! Οἱ ἅγιοί μας εἶχαν μεγάλη ἀγάπη στόν Χριστό και στους ἀνθρώπους. Με τήν Χάρη δε τοῦ Χριστοῦ, πού εἶχαν για την ἁγιότητά τους, πέτυχαν νά φθάσουν και στήν κορυφή τῆς ἀγάπης, στην ἀγάπη και στον ἐχθρό τους ἀκόμη. Διαβάστε τόν βίο τοῦ ἁγίου Νεκταρίου και θα δεῖτε και θά θαυμάσετε για τίς προσευχές πού ἔκανε τά μεσονύκτια γιά τούς δεινούς συκοφάντες του καί τούς διῶκτες του. Διαβάστε και για τον ἅγιο Διονύσιο, πού προστάτεψε τόν φονιά τοῦ ἀδελφοῦ του. Καί διαβάστε πάλι τά ἱερά Συναξάριά μας, για να δεῖτε τούς μάρτυρες ὅτι προσεύχονταν γιά τούς δημίους τους, οἱ ὁποῖοι τούς βασάνιζαν ἄσπλαγχνα.
Ἡ ἀγάπηπρός τούς ἐχθρούς, για την ὁποία μᾶς εἶπε σήμερα ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἡ τέλεια ἀγάπη, εἶναι ἡ τέλεια ἀρετή, εἶναι τό τέλειο μάθημα, πού μᾶς ἔδωσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός γενόμενος ἄνθρωπος. Γι᾽αὐτό και μᾶς τό παρέδωσε τό μάθημα αὐτό τελευταῖα, σαν το ἀνώτερο ἀπ᾽ὅλα. Μᾶς τό παρέδωσε ἀπό την ἕδρα τοῦ Σταυροῦ Του προσευχόμενος γιά τούς ἐχθρούς Του καί λέγοντας: «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι»!