Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος Γ’ μετέβη κατόπιν προσκλήσεως του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2020, στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Υπαπαντής του Κυρίου Καλαμάτας, όπου χοροστάτησε στην ακολουθία του Εσπερινού επι τη Αποδόσει της εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου, συγχοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτου.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ’, στο κήρυγμά του, προς το πολυπληθές εκκλησίασμα, μεταξύ άλλων είπε ότι εορτάζουμε πανευλαβώς την απόδοση της εορτής της Υπαπαντής.
Ειδικότερα είπε: «Αν προσέξουμε το ιερό κείμενο που μας παραθέτει ο Ευαγγελιστής Λουκάς στο 2ο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του, σ’ αυτό, ενώπιον μας πρώτα-πρώτα έρχεται η ύπαρξη του ναού. Μεγάλη η σημασία και αξία του ναού και βέβαια η προσέλευση μας σ’ αυτό για την λατρεία του Θεού. Το δεύτερο σημείο είναι η προσφορά της θυσίας. Τότε οι πτωχοί προσέφεραν ζεύγος τρυγόνων ή δύο νεοσσούς περιστερών, αντί ένα αρνί όπως έκαμναν οι πλούσιοι. Έχουμε συμμετοχή της άλογης κτίσης. Τρίτο σημείο ο δίκαιος και ευλαβής, ο γέρων Συμεών, ο οποίος περίμενε χρόνια και χρόνια να δεί τον Χριστό και τότε έλεγε ας φύγω από τον κόσμο αυτό. Το επόμενο σημείο είναι ο Ιωσήφ και η Μαριάμ, η Παναγία, που πηγαίνουν τον μικρό Ιησού στο ναό κατά τον νόμο της Π. Διαθήκης. Αυτοί είναι χαρακτηριστικό ότι δεν λέγουν τίποτα απολύτως. Μόνον «θαυμάζουν» για ο,τι γίνεται και γι’ όσα λεγόντουσαν από τον πρεσβύτη Συμεών για τον Χριστό. Τέλος, έχουμε και την προφήτιδα Άννα, 84 ετών, ευλαβεστάτη γυναίκα, η οποία είδε και αυτή το παιδίον Ιησούς, δοξολογούσε τον Θεό και έλεγε σ’ όλους γι’ αυτό το γεγονός. Οφείλουμε όμως, να προσέξουμε και κάτι άλλο. Την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Λέγει το κείμενο: «Πνεῦμα ἦν Ἃγιον ἐπ’ αὐτόν» δηλαδή τον Συμεών και έπειτα «ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπό τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου μή ἰδεῖν θάνατον πρίν ἢ ἲδῃ τόν Χριστόν» και τέλος πάλιν «ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τό ἱερόν», δηλαδή με παρακίνηση του Αγίου Πνεύματος. Αυτά είναι πολύ σημαντικά. Καί βέβαια η παρουσία του Θεού Πατρός όταν ο γέροντας Συμεών κρατώντας στην αγκαλιά του τον μικρόν Ιησούν «εὐλόγησε τόν Θεόν» δηλαδή δοξολόγησε και είπε (η Γ’ ωδή της Κ. Διαθήκης): «Nῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, Δέσποτα». Εορτή Δεσποτική, παρουσία Αγίας Τριάδος. Ωστόσο, πέρα από το ναό, τα τρυγόνια, τον Συμεών, την Άννα και τους Ιωσήφ και Μαριάμ, το κεντρικό πρόσωπο είναι Αυτός Ούτος ο Κύριος ημων Ιησούς Χριστός. Είτε είναι νήπιον στη Φάτνη της Βηθλεέμ, είτε παιδίον τώρα στην Υπαπαντή στα Ιεροσόλυμα, είτε ανήρ τέλειος, είναι ο Χριστός, ο Θεάνθρωπος, ο Λυτρωτής και Σωτήρ του κόσμου. Το Πανάγιο Πρόσωπο του Χριστού δηλώνει την ύψιστη αξία για την ζωή μας, αυτή της χριστοκεντρικότητας. Αυτή η χριστοκεντρικότητα αρχίζει και περαιούται στο χώρο της Εκκλησίας, γιατί Εκκλησία είναι ο Χριστός και ο Χριστός η Εκκλησία. Είναι λάθος να λές: «Εγώ πιστεύω στο Χριστό και αγνοώ την Εκκλησία». Εμπειρία δέ, της καινούργιας, της σωτήριας ζωής έχουμε μοναχά όταν ζούμε χριστοκεντρικά. Και μεις «δοκιμάζοντες τί ἐστίν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ» να προχωρούμε με πιστότητα και εμπιστοσύνη στο άγιο θέλημά Του. Λοιπόν, στο κέντρο της καθημερινής ζωής μας ο Χριστός».
