Πρός ἅπαντα τόν εὐαγῆ Ἱερόν Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς καθ’ Ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἑορτάζουμε σήμερα τήν Παγκόσμιον Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Πρόκειται διά μίαν ἑορτήν, ἡ ὁποία καθιερώθηκε ἀπό τάς ἀρχάς τοῦ 4ου αἰῶνα, εἰς τά Ἱεροσόλυμα, ὅτε εὗρε τόν κεκρυμμένον ἐν τῇ γῇ, Σταυρόν τοῦ Κυρίου, ἡ Ἁγία Ἑλένη καί διά νά τόν ἰδεῖ ὁ εὐσεβής λαός, ὕψωσε τοῦτον, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Μακάριος ἀπό τόν ἄμβωνα τοῦ Ναοῦ καί ἰδών τόν Τίμιον Σταυρόν ὁ λαός ἐβόησε τό «Κύριε Ἐλέησον».
Ἀλλά διατί ἡ ἑορτή τοῦ Σταυροῦ, ἡ τιμή, τό σέβας, ἡ προσευχή ἐνώπιον αὐτοῦ, ἡ προσκύνησις;
Διότι ὁ Κύριος ἀποθανών ἐπί τοῦ Σταυροῦ ἡγίασεν Αὐτόν. Εἶναι ἡ ὑπερτάτη θυσία!
Ὁ Σταυρός θεωρούμενος μέχρι τή Σταύρωσιν ἀτιμωτικόν ξύλον, ὄργανον ἐπαισχύντου θανατώσεως καί σύμβολον καταισχύνης, κατέστη τό «τρισμακάριστον ξύλον», τό ξύλον τό ἄχραντον, ὁ ζωηφόρος Σταυρός, ὁ Σταυρός ὁ Πανάγιος, ὄργανον καί σύμβολον θυσίας, ἀγάπης, σωτηρίας καί χάριτος. Καθ' ὅτι ὁ Κύριος: «Ἐταπείνωσεν ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ» (Φιλιππ. 2,8).
Τό γεγονός τῆς Σταυρώσεως καταγράφει τήν ἀποκάλυψη τῆς ἀπείρου ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου καθ' ὅτι: «οὕτω...ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόλυται, ἀλλ' ἔχει ζωήν αἰώνιον» (Ἰω. 3,16). Ὁ Σταυρωθείς Κύριος κατανικᾶ διά τοῦ Σταυροῦ τόν ἔσχατον ἐχθρόν τόν θάνατον καί χαρίζει τήν αἰώνια ζωή.
Οὕτω ὁ Σταυρός εἶναι πιστῶν τό στήριγμα, Χριστιανῶν ἡ ἐλπίς, τῆς ὄντως χαρᾶς σημεῖον, παρηγορία, παραμυθία, σημεῖο ὑπομονῆς, ἀντοχῆς, καρτερίας, ἐλπίδος, νίκη καί τραῦμα κατά τῶν δαιμόνων, δοτήρ χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος. Εἶναι ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Ἀγγέλων ἡ δόξα καί τῶν δαιμόνων τό τραῦμα ὡς ἀναφέρει καί ὁ ὑμνογράφος.
Ἰδιαίτερα, διά τήν νεότητα, τώρα μάλιστα μέ τήν ἔναρξη τῶν μαθημάτων εἰς τά σχολεῖα ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι «ὅπλον ἀκαταμάχητον» κατά τῶν πειρασμῶν, στήριγμα τῆς ἀληθοῦς πίστεως ἀπό τίς ποικίλες κακοδοξίες, βοήθεια καί παρηγορία καί δύναμη μπροστά στίς μελαγχολίες, τίς ἀπογοητεύσεις, τίς ποικίλες δυσκολίες.
Διά τοῦτο τά παιδιά μας νά φέρουν τόν σταυρό ἐπάνω τους ὄχι ὡς ἕνα ἁπλό κόσμημα ἀλλ' ὡς ἕνα ἱερό σύμβολο ἀγάπης, ὑπομονῆς, δυνάμεως, νίκης κατά τοῦ κακοῦ καί δόξης.
Ὅλοι μας δέ νά κάμνουμε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ μέ πίστη καί εὐλάβεια. Ὁ Τίμιος Σταυρός δίνει εὐλογία καί χάρι. Εἶναι ὁ Χριστός πού τήν προσφέρει._
Μετά πατρικῶν εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ’